we nu in een appartement wonen of in een gezinswoning, we hebben allemaal een bepaalde indeling van kamers en hun doeleinden. Ik bedoel, we weten allemaal dat er een slaapkamer is, een keuken, een badkamer, een woonkamer en mogelijk nog andere kamers, en we hebben ook een duidelijk idee van hoe ze eruit moeten zien, bijvoorbeeld dat er een bed in de slaapkamer staat en comfortabele banken in de woonkamer. Het is voor ons gewoon vanzelfsprekend. Maar wat bestond er voordat comfort en privacy gemeengoed voor ons werden?
In plaats van de geborgenheid van een huis met veiligheid en comfort, was de gewoonte van de middeleeuwse mens de vergankelijkheid van het leven met al zijn wereldse goederen. Er was vaak het gevaar van oorlog of brand, dus gaf niemand veel om de inrichting van zijn huis. De middeleeuwse mens investeerde liever in dure kleding die makkelijker te redden was in geval van gevaar. Al het meubilair dat in die tijd van houten planken werd gemaakt, had dus meestal geen decoratieve elementen en diende puur praktische doeleinden, en dit bleef zo tot de 14e eeuw.
Een meubelstuk dat onmisbaar was in alle middeleeuwse huishoudens was de kist. Deze werd gebruikt voor het opbergen van kostbare kleren, geld of zelfs serviesgoed en kon worden gebruikt om in te zitten en te slapen (maar weinig mensen hadden in die tijd een eigen bed in huis). De kleerkast, die oorspronkelijk werd gemaakt door twee kisten op elkaar te plaatsen, kennen we pas sinds de Renaissance. Jurken werden ook vaak aan de woning gehangen, die nu in sprookjesproducties wordt gebruikt om gestreepte geesten en droge kruiden op te kloppen. Planken en allerlei bakstenen nissen werden ook gebruikt om voorwerpen in op te bergen. Zitmeubels konden ook worden vervangen door bakstenen zitjes, vaak in raamnissen, zoals bijvoorbeeld het geval is in kasteel Zvíkov. En om de mist buiten te houden, werden ze bedekt met bont of stof. Stof compenseerde ook het gebrek aan decoratieve waarde van het meubilair. Het werd gebruikt in de vorm van tafelkleden, behangpapier, gordijnen die de ruimte van kamers verdeelden, of als luifel over het bed tegen de kou. Omdat de samenleving van die tijd niet bekend stond om privacy, maakte het bed, een van de meest waardevolle meubelstukken, zelfs overdag deel uit van de woonkamer en sliep iedereen die erin paste. De tafel en bank in de hoek van de zitkamer waren niet toegestaan in burgerlijke huishoudens tot het einde van de 14e eeuw.
Hoewel het leven in de Middeleeuwen zeker zijn voordelen had, zijn jullie het er waarschijnlijk allemaal over eens dat het niet de meest aangename zaak was om een woonkamer en zelfs een bed te delen met andere leden van het huishouden, vooral niet in de sanitaire omstandigheden van die tijd. We mogen daarom dankbaar zijn voor ons comfort en onze privacy. Maar als je nog steeds naar vroeger verlangt en thuis wilt dromen, kun je je interieur opfleuren met een replica van een oude kist.